Don Eugenio García Amor
¿A súa vocación ven dende mozo,
D. Eugenio?
En realidade sí. Ós doce anos xa tiña moi claro o que quería facer da miña vida, e iso era segui-lo camiño do sacerdocio. Animoume moito tanto a miña familia, da que sempre tiven un gran apoio, coma o párroco do meu pobo. Por iso entrei no seminario e fixen os estudios de Humanidades en Mondoñedo. Despois funme a Roma, donde fixen a licenciatura de Teoloxía e Ciencias Bíblicas. Ordeneime en Roma no 53 e continuei alí dous anos máis. Estiven no seminario como profesor durante bastantes anos. Tamén fun secretario e becario xeral do obispado durante alúns máis. Despois cheguei a ser membro dun grupo de sacerdotes que atendíamos a parroquia das Pontes, e despois doutro de Vilalba.
Dixo que a súa familia o animou moito a colle-los hábitos, ¿ten algún familiar máis con vocación relixiosa?
Pois sí, teño un sobriño que estivo no seminario e na actualidade está de misioneiro en Mozambique. Tamén teño unha sobriña monxa de clausura.
¿Podería decirnos qué foi ó que máis lle custou renunciar a vostede ó toma-los hábitos?
En realidade, como tomei a decisión de moi novo, ós doce anos, a miña vocación foi sempre moi sentida, non notei que me costara renunciar a nada.
Se retrocedemos no tempo ata a súa ordenación como sacerdote ¿qué nos podería dicir?
A miña ordenación foi moi importante porque éramos un grupo notable de sacerdotes. Entre eles está o xa falecido e famoso escritor e novelista Martín Descalzo. O ano pasado (2003) recibimos unha invitación en Roma para lembrar aqueles tempos.
Dígame, D. Eugenio, ¿qué parroquias atende na actualidade?
Actualmente son párroco en Vilalba, Xermade, Romaríz e Ladra. Son catro parroquias moi distintasa. Nas catro atópome moi cómodo, aínda que teño que agradecer a particular disposición da xente de Xermade.
¿Onde se imaxina dentro duns anos?
Estamos cambiando de obispo, dado que o actual xa pideu a xubilación, có cal podemos ter diante un período de cambios. De tódolos xeitos, imaxínome nunha situación semellante á de agora, continuando coa miña labor en Xermade.
*Entrevista realizada o 5 de febreiro de 2004.
